EnglishAltijd in het centrum van het wereldtoneel, desondanks de loop der dingen net niet mede bepaald. Verslapen, verdwaald, tactisch verstoppertje gespeeld, ja soms zelfs door goed geluk en stom toeval. Gedrost, of hoe een familie zich uit de voetnoten van de geschiedenis heeft weten te maken. Sinds 2014 verschijnt ieder kwartaal een minuut of kwartierstaat, parenteel of tafereel uit de stamboom van een familie in de schaduw van het grote gebeuren.
We gaan beginnen. Letterlijk. Hier, ergens in de buurt van onze stamboom, bij de stam zeg maar. ‘We gingen op reis en we namen mee…’ Alles. Nou, niet alles, wel veel, maar niet iedereen. De dapperste krijgers zijn de grote generaal gevolgd, en na hem zijn adoptiefzoon en keizer, als leden van de keizerlijke lijfwacht. Onze leiders en andere prominenten, ja ook wij Drosten, stonden zonen aan de Romeinen af. Gegijzeld in een goede Romeinse opvoeding groeien de jongelingen nu op tot volwaardige Romeinse burgers. De rest van ons vertrok, volgde de rivier, ging over door Romeinen geëffende paden en aangelegde wegen. Wel zo prettig, zeker met al onze bepakking.
Bij Magusanus! We lijken Hercules wel, zwerver en vroegste verkenner van onbekende en ongekende regio’s en de Keltisch-Germaanse frontier. De Griekse en Romeinse held, dapper als wij, hoeder van het vee. Een god voor heldhaftige krijgers en veehouders. Net Magusanus, echt iets voor ons. Een syncretisme was zo geregeld. Onze gespleten stam van gescheiden families is zelfs, als waren wij Hercules zelf, met ons eigen ‘vee van Geryones’ door de wildernis naar het vruchtbare stromenland en ons eiland aan de rand van de wereld getrokken. De drinkgewoonten van Hercules zullen – bewust of onbewust – ook een rol hebben gespeeld. We lusten zelf eveneens een glaasje. Alleen die wijn mochten de Romeinen houden. Toen toch. Wisten wij veel. Nu weten we wel beter. Vul maar bij, ‘Reple me!’
Zoals wij hier zelf met de uitgedunde oorspronkelijke Eburoonse subgroepen zijn geassimileerd tot een nieuw volk met een eigentijdse naam, zo is gelijkerwijze de Romeinse held en godheid versmolten met onze beschermer en god Magusanus. We waren zoekende en hebben gevonden. Een nieuwe collectieve identiteit met frisse groene oorsprongsmythen en wortels voor onze stamboom. Netjes gesnoeid, vetgemest en via onze leiders, de stirps regia zoals de Romeinen onze machtigste families zo mooi noemen (hoewel wij toch geen koninkrijk zijn), teruggeleid tot Hercules en de Romeinse wereld. Aangezien wij Drosten als stille adviseurs van de grote heren binnen de stam het snoeimes en de stilus in handen hebben, zijn wij ook als geen ander in staat de familia enigszins uit de spotlights en compromitterende scènes te houden. Schrijven is schrappen, schrapen in ons geval. Heel handig die Romeinse schrijf- en wastafeltjes. En met dat klimaat hier hoef je ook niet bang te zijn dat een of ander ongewild bewaard blijft en zo in een van de Romeinse analen of geschiedenissen terecht komt. Alles voor de familie, ‘Omnia pro familia’. Gedrost.
Aldus schrijven wij een geactualiseerde en originele geschiedenis voor een nieuwe toekomst. Met Hercules-Magusanus is de versmelting van de hedendaagse etnische en politieke werkelijkheid een feit. De grote regionaal belangrijke en oude heiligdommen in de Rijn-Maasdelta [bij het huidige Empel, Elst en Kessel] vormen nu het thuis en de cultusplaatsen voor onze voornaamste god in de civitas Batavorum. We koesteren grootse plannen voor monumentale tempelcomplexen en wij zouden geen Drost zijn als het ons niet zou lukken de Romeinen voor dit goddelijke karretje te spannen. Let maar op. We hebben ons niet voor niets met Hercules verbonden. Net als hij zijn wij wedergeboren en het voelt goed. Kom, pak de beker en drink, ‘Ola tene bibe!’
Op onze gezondheid, ‘Valiamus Drostus!’