EnglishAltijd in het centrum van het wereldtoneel, desondanks de loop der dingen net niet mede bepaald. Verslapen, verdwaald, tactisch verstoppertje gespeeld, ja soms zelfs door goed geluk en stom toeval. Gedrost, of hoe een familie zich uit de voetnoten van de geschiedenis heeft weten te maken. Sinds 2014 verschijnt ieder kwartaal een minuut of kwartierstaat, parenteel of tafereel uit de stamboom van een familie in de schaduw van het grote gebeuren.
Daar zul je ze hebben. Het zat er eigenlijk wel aan te komen, je kunt natuurlijk niet met zijn allen gaan zwerven, rondstampen en rellen voor de deur en in de achtertuin van die gasten. Vroeg of laat komen ze naar buiten om orde op zaken te stellen. Hun orde wel te verstaan. We kenden de reputatie, hadden natuurlijk al van ze gehoord. Oh ja, we hebben ze zeker gehoord. Hoe ze tekeer gingen bij de stammen en volken aan de andere kant van de rivier. Zelfs wanneer er niet gevochten wordt zijn ze hoorbaar, een enorme marcherende colonne en kilometers lange bagagetrein. Duizenden mannen, wagens, karren en dieren. En daarna het hakken en zagen, het timmeren en bouwen. Je had de brug moeten zien waarmee de Romeinen de Rijn zijn overgestoken. Zien is geloven en nu zijn ze er dan echt. Hier, bij ons. Met veel ook. Niet onverwacht, wel ongelegen nu we als stam onderling zo verdeeld zijn.
Onze familie behoort tot een van de rijke takken van de stamboom der Drosten. Al houden we dat het liefst zo stil mogelijk. Niet uit schaamte, geenszins, nee, het leeft net dat stukje gemakkelijker en rustiger in de schaduw van het grote gebeuren. In het centrum van de macht, maar net buiten beeld. Ideaal. Afgezien van de twisten binnen de stam van de Chatten. En dan nu de komst van de Romeinen.
De grote man is er zelf bij, de man met indrukwekkende genealogie. Maar ja, een beetje Romein zorgt er wel voor dat hij kan teruggrijpen op een grote machtige en mythische stamboom, zo eentje waarvan de wortels toch op zijn minst teruggaan tot de Trojaanse oorlog, of liever nog tot in de vruchtbare bodem van de Olympus. Het beste is natuurlijk wanneer alle eventualiteiten worden uitgebannen en je de hele bende mooi weet te combineren zoals hij, Caius Iulius Caesar, heeft gedaan. Via de gens Iulia afstammend van Iulus, zoon van Aeneas, die op zijn beurt weer geboren was uit Venus en Anchises. Langs de gens Marcia ontsproten aan de legendarische Romeinse koning Ancus Marcius en diens opa Numa Pompilius. Afkomst mooi geregeld, nu de opvolging en toekomst nog veiligstellen. Geen zoon, geen probleem, een adoptie is zo geregeld. Welkom Caius Octavianus en klaar is Kees (voor vrienden, Caesar voor ondergeschikten en vijanden).
Dat moeten wij toch ook kunnen, een mooie nieuwe stamboom laten ontspruiten uit het puin van onze stam. De stamboom der Chatti is letterlijk gespleten en door de Romeinse aanwezigheid ligt de kans nu voor het grijpen. In ieder geval voor het geslacht Drost binnen de stam. Een kwestie van de juiste partij kiezen. Wij worden wel bondgenoten, ‘vrienden’ heet dat in deze moderne Romeinse tijden. Knippen en plakken, onze eigen mythische stamboom snoeien en verpotten, compleet met volksverhuizing. De zeikerds kunnen hier bij Dünsberg blijven rondhangen, de Romeinen weten wel raad met ze. Met ons ook trouwens, want de generaal ziet ons wel zitten. Als persoonlijke lijfwachten en hulptroepen in zijn leger. Je bent Drost of je bent het niet.
Spullen gepakt en daar gaan we. Gedrost.